ALPTEKİN CEBE

                                       Kainat düzeni için de
                                       Bir toz zerresi kadar
                                       Yolculuğa çıkmış,                                            
                                       Biz insanlar
                                       Bir gün gelir, kalmaz bile soranlar !

                                       Bu kısacık yolculuk da,
                                       Adam olmak, insan olmak varken
                                       Yaşamak, huzur dolu günleri
                                       Akıp giden zaman da, ararken,
                                       Nedir rotayı bozmak için çekeriz, kürekleri !..

                                       HEY GİDİ BOŞ DÜNYA,
                                       Taşıdığın yük, omuzlarını çökertmiş,
                                       Varsana bir an evvel farkına..
                                       Saçlarına düşen aklar, yoklar, umulmaz sonlar !
                                       Birer ikişer ayrılıyor, baksana yollar !..

                                       Gözlerini bir an yum, düşle kainatı,
                                       Kimler gelmiş, kimler gitmiş,
                                       Yok edilmez sanılan, yıkılmaz saltanatı !
                                       Adam olmak, insan olmak varken,
                                       Uçup giden, akla gelmez, ele geçmez fırsatı…

                                       HEY GİDİ BOŞ DÜNYA,
                                       Nedir yapılan, ortaya dökülen
                                       Gözyaşı, kan revan, insanlıktan kopman..
                                       Bir gün ansızın sen de pişman olursun bel ki,
                                       Ancak, artık vakit kalmaz, ne yazık ki !..