SON "BAHAR" (NECLA COŞKUN)

SON “BAHAR”

Senin gönlünde yandı özgürlük ateşi

Kıvılcımları tutuşturdu milyonların kalbini

Nasıl sarsılmadı bağımsızlığa inancın

Korkmadın mı, bıkmadın mı ?

Bu aşka nasıl bir imanla bağlandın

Analar doğurdu da gözü pek yiğitleri

Ve sen nasıl bildin Ata’m

“Ben size ölmeyi emrediyorum” derken

Bu milletin yetişeceğini?

Bir gün değil bir yıl değil

Bir ömrü nasıl adadın

Vazgeçenlerden olmadın Ata’m

Kurtuluş ateşini Anadolu toprağında yaktın

Seni bu millete bahşedene şükürler olsun ki

Yaktığın ateş sönmedi

Kara çalmak isteyenlerin kirleri

Ellerinde kaldı, kalacak da

Akıl geldi başa

Dönülür mü aydınlıktan karanlığa

Sonbahar geldi dediler

Onu bizden aldı dediler

Sen son “bahar”ıydın bu milletin

Olur mu bağımsızlıktan güzel bahar

Etin kemiğin toprak olmuş ne çıkar

Ata’m, senin ruhun şad olsun

Işık içinde ol

Bir vatan sana minnettardır.

Necla COŞKUN