Karaşahin Vuruldu

hüseyinimi vurdular
kol kanadımı kırdılar
sen resulümün gülüydün
güllere nasıl kıydılar

hüseyinime kızdılar
günler geçtikçe azdılar
kerbelanın tarihini
kanlarınla mı yazdılar

“CHP BİR GÜL, BENDE ONUN DİKENİYİM DERDİN! Avuçlarken dikkat edeceksin dikenler eline batabilir derdin!”  uyy hüseyinim uyy! Bilmez misin ki gül vefasızdır, o bilmez aşkı sevdayı! Sana kıyanlar unutmasınlar ki gül’dür bu! Başka baharlara da açacaktır. Ne demiş şair

Sana söylemiştim değil mi?

Kim demiş ki gül yaşar dikenin himayesinde
Dikenin hükmü ancak gülün sayesinde

Demiştim değil mi? 

Bilirsin değil mi? CHP ile fikirlerim örtüşmez benim, bin çiçek açıp ta, bir fikir çıkmaz! Çıkarmazlar, çıkaramazlar. Hani eskilerin bir lafı vardır, “ Koyunun olmadığı yerde keçiye abdurrahman çelebi” derlermiş. Eh bu kadar koyunun da bir çelebisi olmalı diye düşünüyorum. Sen takma kafana yiğidim, aslanım. Bilirsin; Koyunlardan biri uçurumdan atladı mı arkasından sürü telef olur!!! Yine kalırsınız Çelebi ile bir gün baş başa :))

Bu Yarayı Dosttan Aldım Ezeli,
Eser Şu Bağrıma Yel Dertli Dertli.
O Dost Benden Ayrı Gezdi Gezeli,
Akar Gözlerimden Sel Dertli Dertli.

Düşkün İken Dost Bağına Girilmez,
Yalan İle Hakka İkrar Verilmez.
Kamil Olmayınca (Hey Dost) Menzil Görünmez
Kör Cahil Elinden Kul Dertli Dertli

Bir Garibim Böyle (Böyle) Çamurlu Yolda
Döküldü Yaprağım Kalmadı Dalda
Derman Bulunur Mu (Canım) Biçare Kulda
Halını Söyleyen Dil Dertli Dertli

 
Şahinim Kara şahinim Nurhaklar size yakındır, belki bilirsin.  Nurhaklarda bir ağıt söylenir. Gün gelir Devran döner, Elbet Sinan geri döner.

Takılırdım sana, Kara şahin düştü derdim. Şimdi söylüyorum, sen düşmedin! Sen vuruldun ama düşmeyeceksin. Sana bu günün anısına büyük bir ustanın şiirini hediye ediyorum.

an gelir
paldır küldür yıkılır bulutlar
gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet
o eski heyecan ölür
an gelir biter muhabbet
çalgılar susar heves kalmaz
şatârâbân ölür

şarabın gazabından kork
çünkü fena kırmızıdır
kan tutar / tutan ölür
sokaklar kuşatılmış
karakollar taranır
yağmurda bir militan ölür

an gelir
ömrünün hırsızıdır
her ölen pişman ölür
hep yanlış anlaşılmıştır
hayalleri yasaklanmış
an gelir şimşek yalar
masmavi dehşetiyle siyaset meydanını
direkler çatırdar yalnızlıktan
sehpada pir sultan ölür

son umut kırılmıştır
Kaf dağı'nın ardındaki
ne selam artık ne sabah
kimseler bilmez nerdeler
namlı masal sevdalıları
evvel zaman içinde
kalbur saman ölür
kubbelerde uğuldar bâkî
çeşmelerden akar Sinan
an gelir
-lâ ilâhe illallah-
kanunî Süleyman ölür

görünmez bir mezarlıktır zaman
şairler dolaşır saf saf
tenhalarında şiir söyleyerek
kim duysa / korkudan ölür
-tahrip gücü yüksek-
saatli bir bombadır patlar
an gelir
attilâ ilhan ölür
 ATTİLA İLHAN