ÖZCAN
IŞIKLAR 10 KASIM GÜNÜ NEREDEYDİ?
1O
KASIM Atatürk’ü Anma Günü’nde Atatürk Meydanı’nda yapılan törende Silivri
Belediye Başkanı Özcan Işıklar’ı göremeyenler önce neden gelmediğini merak
ettiler….
Bir anda meraklar yorumlara daha sonra da ilginç
laflara bıraktı yerini…
“Işıklar
Ankara’ya gitmemiş” “Işıklar yurt dışına çıkmış” “Işıklar 10 Kasım günü nerede?”
Yolda görenler
“ağabey sen bilirsin Işıklar Ankara’ya gitti mi? Kimi de “Ankara’ya gitmemiş, nerede acaba?” Diye
sorgu sual ediyor.
Ankara’ya gidenlere ulaşmaya çalışıyorum
telefonların çoğu kapalı… En sonunda beni aradılar (şarjları bitmiş)… Başkan
kafile ile Ankara’ya geldi mi? Diye sordum. Gelmediği yanıtını aldım… İyice
merak etmeye başladım, niye telefon açıp kendim sormuyorum diye düşündüm ve
akşam saat 19.00’da aradım…
Telefon açtığımda siyasiler bir müddet sonra geri
dönerler, Başkan Işıklar 12 dakika sonra beni aradı… Telefonu açtığımda başka
birisi konuşuyor sandım… Boğuk bir ses tonu, zor konuşuyor…
İşte
aramızda geçen diyalog…
>
“Hayırdır başkanım geçmiş olsun hasta mısınız?
>
“Evet Ağabey, dün akşam Kalepark’ta bir toplantımız vardı, orada üşüme ile devamlı
ter başladı… Silivri’deki tören için vekil olarak Seval Fildişi Hanımı bıraktım
ben de Ankara’ya gitmek üzere eve geldim hazırlık yaptım ama ter boşalmaya
başladı… Biraz bekledim, hatta yanıma bir battaniye alıp otobüste en arkaya
geçer, uzanır ve terlerim diye düşündüm ama o gücü de kendimde bulamadım.
Silivri’de vekil olarak bıraktığım Seval Hanım’da olduğundan akşama kadar
istirahat ettim… Yarın kendimi biraz iyi hissedersem öğle vakti seni arayayım Silivri
Avcılar Derneği’nin yemeği var ona katılırız beraber.”
>“
Elbette başkanım ama kendini zorlama bu hastalık bir geldi mi uzun süre gitmez.
Başkan, bugün öğle vakti aradı… Gelemeyeceğini
söyleyecek zannettim ama çıkmak üzere olduğunu söyledi… Beni aldığında yüzüne
baktım, gözleri kan çanağı gibi, yüzü sararmış bir vaziyetteydi. İlaçla ayakta
durduğu belliydi…
Avcıların yemeği B.Sinekli Piknik Alanı’nda yani
açık hava, gözüm Başkan Işıklar’ın üzerinde, devamlı öksürüyor ve ilaç alıyor…
Masa masa dolaştı… Biraz piyango çekilişini izledi ve kalktı.
Bilirsiniz sanatçılar “sahne kapanmaz” derler… Anneniz, babanız ölür, hastalanır veya
bir probleminiz olur ama sahne kapanmaz.
İşte! Bir kez daha gördüm ki halka hizmet edenler
için de durum aynı…
Zor bu işler çok zor.
Sevgilerimle.