GERÇEKLERİ GÖREBİLMEK

Bir seçim arifesine daha yaklaştığımız şu günlerde bir kez daha dayatmalarla karşı karşıya kalacağız.
Partilerdeki lider oligarşisi, biat kültürünün tezahüründen başka bir şey değil.
Değilmi  ki bu ülke sorunlarını konuşamıyor, sorgulayamıyor, hesap soramıyor, temsil hakkını kullanamıyor. Ama önümüze konan sandık demokrasi sayılıyor.
En asgarisinden burjuva demokrasilerinde olmazsa olmaz parti içi temsiliyet hakkı bu ülkede lider’e biat olarak kendini gösteriyor.
Sonra da dönüp demoratik – laik – sosyal hukuk devleti borazanlığı ile halk kitlelerine güvensizlik – kanıksama – umutsuzluk toplumu hissisleştiriyor. Tam da bu noktada sistemin efendileri rahat manevra olanağı elde etmiş oluyor.
 Ulusal -küresel kapitalizmin krizini emekçi sınıflara fatura etmenin kolay yolu açılmıştır artık.
Her şeyi yapabilirsiniz. Krizi fırsat olarak görebilirsiniz. Şifa reçetesi olarak işten çıkarmalar dahil, bölge ve etnik kışkırtıcılık, savaş çığırtkanlığı, vatan millet nutukları atabilirsiniz. Savaşa sürebilirsiniz.
1 ve 2. dünya savaşının kazananlarını ve kaybedenlerini bir düşünün hele.
Gelelim bu güne. Çalışan, emeğiyle, onuruyla yaşamaktan başka talebi olmayan tüm onurlu insanlar; sadaka devrine hayır demelisiniz. Dayatma adaylara hayır demelisiniz. İşini aşını kaybeden ve kaybedecek olanlar gerçekten sosyal hukuk devletinin adil eşit paylaşım kavgasından vazgeçmemelisiniz. Zenginliğinde - yoksulluğun da – adil ve eşit paylaşımını talep etmelisiniz. Bulunduğunuz ve oy verdiğiniz partilerden temsil hakkınızı başkasına vermeyiniz. Sizi içine sindiremeyen, iradenize ipotek koyan lider sultasını yıkmadıkça kurtuluş olmayacağını öğrenin artık.
Aşını işini kaybeden işçinin patronu hala lüks ciplere binebiliyorsa bir yanlışlık var demektir. O patronun yaşamında bir değişiklik yoksa krizden fırsat yaratıyor demektir.
Sonuç olarak “iyi yönetilen bir ülkede yoksulluk ayıptır. Kötü yönetilen bir ülkede ise zenginlik ayıptır”. Ayıpları takip edin gerçeği göreceksiniz.