Mazlumdu... Şehit Oldu!

 

***

 

Alt yazı geçene kadar Sayın Başbakanımızın bıyıklı mı, bıyıksız mı daha yakışıklı olduğu tartışmasını izleyip, bilgisayar desteği ile bıyıklarının kesildiği fotoğrafına bakıyor, ülkemizin bu en önemli konusunu haberleştiren medya mensuplarını içimden takdir ediyordum!
Sonra alta yazıyı defalarca yüksek sesle okudum

 

 

Kendimi boğulacak gibi hissettim.

 

Kulaklarım uğuldamaya başladı...

 

Masanın üzerine göz yaşlarımın düşmesine engel olamadım..

 

Anılarımda kendime sakladığım fotoğraf kareleri var..

 

O karelerden bir tanesi çakıldı gözlerimin önüne...

 

Zaman durdu.

 

Ben....... Durdum...

 

“ Cuma günü bayram be!”

 

“ Yarın da Kadir gecesi”( Bu gün)

 

Evlerinde telefon başında oğullarının aramasını nöbetleşe bekleyen aileler geldi gözümün önüne..

 

“ Ağabeyin aradı mı kızım?”

“ Hanım bizim oğlanı bayramda gönderecekler mi acaba?”

“ Gözün aydın kız, bayramda nişanlın izne geliyormuş”

“ Teskeresi yaklaştı, son operasyonuymuş bu!”

“ Çocuğunu gelince görecek”

“ Çok iyi çocuk be, bir şeycikler olmaz ona”

“ İnsan iyisidir benim yavrum”

“ Askerden gelince evlenecekmiş, utanıyor bize anlatamıyor ama amcasına açılmış izne geldiğinde”

“ Hayırlısı ile mürüvvetini görelim de!”

 

Beynimin içinde benliğimi kemiren hiç tanımadığım insan sesleri...

 

Feryatlar... Ağıtlar...

 

Bu gün gazete de aslan gibi delikanlı fotoğrafları.

 

 

Gazeteleri okuyorum...

 

Şehitlerden bir tanesini köylülere sormuşlar

 

“Mehmet’i nasıl bilirdiniz?” diye.

 

Köylüler sadece Mehmet için değil..

 

Hepsi için yürek yakan bir cevap vermiş.