Gazeteci Olmak...

Merhaba Değerli dostlar...
Şuan okuduğunuz yazımla beraber, yaklaşık bir yıllık süre içerisinde 500 civarında Silivri’ye dair haberimi okudunuz. Bundan sonra fırsat buldukça da bu köşede sizlerle sohbet edeceğiz. Bu günün 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü” olması dolayısı ile sizlere gazeteciliğe ilk başladığım günlerden bahsetmek istiyorum. 1994 yılında Ticaret Lisesine başladığımda okula gidip-gelirken, o güzel memleketimin emektar yerel gazetesi olan “Tokat Gazetesi” nin önünden geçerdim hep. Ta o yıllarda başlamıştı gazeteciliğe merakım. Beş katlı bir apartmanın zemin katındaydı Tokat Gazetesi. Özellikle tam camın önünden geçer merakla çaktırmadan bakardım içerde çalışanlara. Gazete hazırlamak, haber yapmak, muhabir olmak nasıl bir şeydi? Hep hayalimdi gazeteci olmak. Bir gün, her gün önünden geçtiğim gazetenin camında bir yazı gördüm. “Gazete Dağıtacak Eleman Aranıyor” yazıyordu. Büyük bir heyecanla girdim içeri, elimde defter-kitap. Okulda yaz tatiline girmek üzereydi. Kalp atışlarımın ritmiyle ve titrek bir sesle “ camdaki yazı için geldim, gazete dağıtmak istiyorum” dedim. Oranın sorumlusu olduğunu düşündüğüm ve oturduğu yerden gözlüklerinin üstünden bana bakan adama. O adam Ahmet Camgözoğlu idi. Ve beni gazeteci yapacak olan Ahmet ağabey, bir çay söyledi bana ve yapmam gerekenleri anlattı.. Sonra her sabah erkenden gazete dağıtmaya başladım büyük bir şevk ile. Gazete dağıtım işi biter bitmez gazeteye gelir, gazeteyi hazırlayan Emel ve Özlem ablanın yanına oturur onlardan bir şeyler öğrenmeye çalışırdım. Gazetenin tek muhabiri Fatih, benim gazetede en çok ilgilendiğim kişiydi. Onu haber yazarken izler, işleyişi ve muhabirliği öğrenmeye çalışırdım. 5N 1K’yı ondan öğrendim. Gazetede ki herkes bana çok yardımcı oldu. Buradan hepsine sonsuz teşekkürlerimi ve saygılarımı gönderiyorum. Bir gün Fatih gazetede yokken, gazeteye gelen bir telefonla özel idarede bir ihalenin olduğunu ve muhabir istediklerini öğrendim. O an gazetede muhabir yoktu. Büyük bir istekle Ahmet abinin gözünün içine baktım. Bu benim için bir fırsattı. Gözümden anlamış olacak ki “ Servet sen gider misin habere?” dedi. Ahmet abi. Ve hemen kabul ettim. Fotoğraf makinası ajandamı kaptığım gibi doğru özel idareye…  Büyük bir titizlikle hazırladım haberi. Filmli makine kullanıyorduk, fotoğrafları yaptırıp iliştirdim yazdığım habere. Ve koydum müdürümüz Ahmet abinin önüne. Nefes almadan bekledim o yazdığım haberi okurken. Heyecanla bekledim yorumunu. “Aferin oğlum. Eline sağlık. Güzel olmuş” dedi Ahmet abi. O anki mutluluğumu anlatamam sizlere. Ve artık muhabirdim. Sonra yıllar geçti gazete, dergi, radyo ve televizyonlarda görev aldım. Medyanın her sektöründe çalışmak bana mutluluk verdi. 2001 yılında İstanbul’a geldiğimde tanıdım Ali Tarakçı’yı farklı bir gazetede çalışıyordum ve sık-sık karşılaşıyorduk şimdiki patronumla. Gazeteciliği çok iyi bilen, kendinden emin ve başarılı birisiydi. Gıpta ile izliyor ve dinliyordum onu katıldığımız toplantılarda. Sonunda bende katıldım Gerçek Yayıncılık gurubuna. Bu koskocaman “Gerçek” ailesi içerisine beni de dahil ettiği için bir kez daha teşekkür ediyorum sevgili patronum Ali Tarakçı’ya. Geride bıraktığım yaklaşık bir yıllık süre içerisinde tanımaya çalıştım Silivri’yi. Silivri kadar güzel karşıladı Silivrililer beni. Bende çabuk alıştım Silivri’ye. Beni Silivri de sahiplenen Silivrili siyasetçilere, gazetemiz okurlarına, esnaflarımıza STK’lara ve burada görev yapan gazeteci meslektaşlarıma çok teşekkür ediyorum.

Herkese teşekkürler

Dün 10 Ocak çalışan gazeteciler günüydü. Sabah erken saatlerden itibaren bir çok okurumuz ve dostlarım günümüzü kutladı. İlk ziyaret Anadolu Hastanesinden geldi. daha sonra CHP ve Ak Partili yöneticiler kutladı günümüzü. İlçe Kaymakamımız Sayın A.Mesut Demirkol ve AKP İlçe başkanı Sayın Metin Karakaş’ da gönderdikleri mektupla günümüzü kutladı. Yoğun gündemine rağmen ofisimize kadar gelerek gazeteciler gününü kutlayan Silivri Belediye Başkanı Sayın Özcan Işıklar ile de kısa bir sohbetimiz oldu. Çalışan bir gazeteci olarak bu özel günümüzü unutmayan bütün dostlara teşekkür ediyorum. Ayrıca hayata gözlerini yummuş bütün meslektaşlarıma Allah’dan rahmet diliyor. Zor şartlar altında mesleğini icra eden bütün meslektaşlarıma da başarılar diliyorum.