Yıl 2008 !.. Geldin, Yaktın-Yıktın, Deldin ve Geçip Gittin

Bazı dostlara soruyorum, aldığım yanıtların hemen hepsinde  maddi veya manevi büyük bir dram veya açmazın bitmez tükenmez sahneleriyle dopdolu !
               Kimi işini kaybetmiş, kimi beklenmedik onarılmaz sıkıntıların ezikliği içinde, kimide çaresizlik ve hatta psikolojik sarsıntıların depresyonuyla çıkmaz sokakların bunalımıyla şaşkın ve perişanlık içinde …
              Baştan beri maddi manevi öylesine bir çılgın giriş yaptı ki 2008, yılın ortalarına bile ulaşılmadan sancılar almış başını gidiyordu.Toplum gerçekten şaşkın ve yelkenleri parçalanmış bir tekne de, kaderin azgın akıntısına kapılmış gibiydi!..
              Onlarca, yüzlerce hatta binlerce işten çıkarmalar medyadan yansıdıkça, Bursa da bile tekstil sanayinin öncü fabrikaları kapılarına kilit vurduğunu duydukça kahroluyor, açlık ve sefalete terk olunan insanlarımızın durumu ise, her TÜRK insanını çaresizliğin çıkmaz sokağında ve kabusunda bırakır gibiydi…
              2008 i bitirmek değil, onu biran evvel kovarken 2009 un mucize beklentileri bile insanlarımızı sanki boş bir umut çıkmazı hayallerine daldırıyor!
              Doğru, dünya’yı sarsan ekonomik kriz elbet bize de bulaşacaktı! Ancak, çok bilmişlerimiz, tedbirler yerine oyalama ve hayal ürünü çizilen dekorlarla sahneyi son anlara kadar toz pembe gösterip, bizce, gerçekler göz ardı edildi. Hatta çılgın tüketim ve borçlanma azgınlığı bazı odaklarca kamçılandı ve alt üst olan gerçek piyasa ekonomisi adeta şaha kaldırıldı! İşte gelinen nokta, ve işte manzaranın mızıkçı sonu ! Başka ne beklenirdi ki…Bir avuç yarenin mutluluğu ötesinde!..
               Üstüne üstlük birde, Çin taklit mallarının görülmemiş istila azgınlığıyla piyasa ekonomisinin bir çok dalı, inanılmaz şekilde perişan edilmiş, orta imalat ve birçok bıranş da sanayi ya kepenk kapatmış ya da iflas bayrağını gönderine çekip çalışanıyla birlikte bu kara kışın kara mizahıyla işini gücünü noktalamıştır…
 Böylece 2008, maddi ve manevi ölümcül depremiyle yakıp yıkıp geçip gidiyordu, utanmadan unutturmadan 365 günlük her konuda ki zalim kabusuyla!